اصطلاح مکتب تفسیری یا راهبرد تفسیری عبارت است از نظریه یا دیدگاه مبنایی مفسر درباره چگونگی تفسیر و درک معارف قرآن. مکاتب تفسیر را با عنایت به این تعریف می توان به سه دسته تقسیم کرد؛ بدین صورت که مفسر یا بر این نظر است که قرآن قابل تفسیر نیست و باید تنها به اخبار و روایات اکتفا کرد و یا آن که قرآن را قابل فهم می داند لیکن تنها در سطح ظواهر الفاظ وحی، براساس قوانین سیره عقلا ، به درک و فهم معارف قرآن اهتمام می ورزد، و یا آنکه نظر او بر این است که بطون و اشارات قرآ« که از سطح ظواهر الفاظ ژرف تر و درک آنها از رهگذر قوانین سیره عقلا فراتر است ، قابل فهم و هضم برای افراد عادی است مفسر در نظریه اول "نقل گرا" و در دوم "عقل گرا" و سوم "باطن گرا" است