از خود انتقادی تا رستاخیز درون ؛ پی جویی کلید رستگاری در ادبیات دینی

خودانتقادی واکنشی مسئولانه و هوشمندانه به پندارها ، گرایش ها و رفتارهای خویش است که در قالب فرایندی مشخص و با هدف اصلاح خویشتن ، پاکسازی نفس از پلشتی های گناهان و کنترل خود صورت میگیرد . اگر خودانتقادی با روش درست انجام شود ، پیامدهای مثبتی همچون آگاهی از عیوب خویش ، پرهیز از عیب جویی دیگران، مبارزه با هوای نفس ، اصلاح خویشتن ، حسابرسی آسان قیامت ، دستیابی به رستگاری پایدار و نزدیکی به خداوند را در پی دارد این پژوهش در راستای پاسخ به چیستی نگرش قرآن و روایات اهل بیت (علیهم صلوات الله) درباره خودانتقادی به کنکاش در آیات ،روایات ، منابع تفسیری و اخلاقی پرداخته و زمینه ها ، عوامل ، روش ها، وابسته ها و پیامدهای خودانتقادی را مورد بررسی قرار داده است تا از پی آن بتوان نگرش اسلام را درباره این مهم به دست آورد