در مطالعه اسلوب بیانی قرآن به نظر میرسد که گفتارهای قرآن در موارد مشابه یکسان نیست با اینکه زمینه و موضوع آن یکسان میباشد برای مثال در اسلوب بیانی برخی از آیات موضوع به صورت تند و خشن مطرح شده ولی در برخی دیگر از آیات با همان موضوع نرم برخورد شده است مانند موضوع لعن و نفرین در قرآن که دستاویز برخی از مخالفان و گروهی از فرق کلامی مسلمانان شده است در پژوهش حاضربه مهمترین مباحث و شبهاتی که با اسلوب بیانی قرآن ارتباط مییابد پرداخته شده است از جمله توهین و تحقیر یا احترام در قرآن تشبیه کفار و منافقان به حیوانات؛ لعن و نفرین یا تشویق و ترغیب در قرآن و ...
مهمترین اهداف این پژوهش عبارتند از پاسخگویی به شبهات مطرح در خصوص خطابات و چگونگی اسلوب بیانی قرآن اثبات همسویی اسلوب بیانی قرآن در آیات مکی و مدنی و حکیمانه بودن آن، اثبات معجزه بودن قرآن از حیث پیوستگی و نظم منسجم میان آیات آن و اثبات تاثیرگذاری قرآن بر مخاطبان گوناگون با توجه به کثرت شبهات درباره ناسازگاری خطابات قرآنی و ضرورت پاسخگویی به آنها پژوهش حاضر صورت گرفته است